Geschiedenis van het Louvre Museum
Symbool van de culturele uitstraling van Parijs, het Louvre is veel meer dan een museum. Een voormalig koninklijk paleis dat is omgevormd tot een artistiek juweel, herbergt het onschatbare schatten, van de Mona Lisa tot de Victory van Samothrake, en de Code van Hammurabi.
Zijn galerijen doorkruisen de eeuwen en beschavingen, en bieden een fascinerende reis tussen de oudheid, de Renaissance en de moderniteit. Onder de glazen piramide blijft het Louvre verbazen door zijn rijkdom en geschiedenis. Een onmisbare doorgang om het hart van de kunst en het menselijke genie te verkennen.
Het Louvre Museum is een van de grootste musea ter wereld, gelegen in het hart van Parijs in het 1e arrondissement. Bijna 35.000 objecten, van de prehistorie tot de 21e eeuw, zijn er tentoongesteld op een oppervlakte van 60.600 m². Met meer dan 8 miljoen bezoekers per jaar is het het meest bezochte museum ter wereld.
Het museum is gevestigd in het Palais du Louvre, ooit een fort dat aan het einde van de 12e eeuw werd gebouwd onder Philippe II. De resten van het fort zijn zichtbaar in de kelder van het museum. Het gebouw is meerdere keren vergroot om het huidige Palais du Louvre te vormen. In 1682 koos Lodewijk XIV het paleis van Versailles als zijn verblijf, waardoor het Louvre voornamelijk een plek werd om de koninklijke collectie tentoon te stellen. In 1692 werd het gebouw bezet door de Académie des Inscriptions et Belles-Lettres en de Académie Royale de Peinture et de Sculpture, die in 1699 de eerste van een reeks salons hield. De Académie bleef 100 jaar in het Louvre. Tijdens de Franse Revolutie besloot de Nationale Vergadering dat het Louvre als museum moest worden gebruikt, om de meesterwerken van de natie tentoon te stellen.
Het museum opende op 10 augustus 1793 met een tentoonstelling van 537 schilderijen, waarvan de meeste koninklijk waren en goederen die in beslag waren genomen van de kerk. Vanwege structurele problemen met het gebouw werd het museum in 1796 gesloten tot 1801. De omvang van de collectie nam toe onder Napoleon en het museum werd hernoemd tot het Musée Napoléon. Na de nederlaag van Napoleon bij Waterloo werden veel werken die door zijn legers waren veroverd, teruggegeven aan hun oorspronkelijke eigenaren. De collectie werd verder uitgebreid tijdens de regeringen van Lodewijk XVIII en Karel X, en tijdens het Tweede Franse Keizerrijk verwierf het museum 20.000 stukken.
In 2008 is de collectie verdeeld over acht conserveringsafdelingen: Egyptische antiquiteiten, oosterse antiquiteiten, Griekse, Etruskische en Romeinse antiquiteiten, Islamitische kunst, beeldhouwkunst, decoratieve kunsten, schilderijen, prenten en tekeningen.
""
Activiteiten in de omgeving
Het Louvre
Musée Picasso Parijs
Centre Georges Pompidou Parijs
Bezoek aan de Conciergerie van Parijs
Batobus Parijs
Tootbus
Musée d'Orsay
