Auteuil

In een charmante en enigszins chique sfeer inspireert het rustige Parijse hoekje dat bekend staat als Village d'Auteuil veel wandelaars. De natuurlijke hoekjes, bloemrijke straatjes, soms verborgen privévilla's in kleine binnenplaatsen en de verrassende Art Nouveau-architectuur verbazen en bekoren.

Hoofdkwartier van Tout-Paris

Begrensd door het gebied tussen Porte de Saint-Cloud en metrostation Jasmin, beslaat Village d'Auteuil een groot deel van het zuiden van het 16e arrondissement. Dit kleine landelijke hoekje trok al snel kunstenaars aan die op zoek waren naar inspiratie en de grote intellectuelen die er graag de wereld opnieuw uitvonden en zo sterk hebben bijgedragen aan de reputatie ervan. In de 16e eeuw ontmoetten Molière en zijn vriend Boileau elkaar daar om ideeën uit te wisselen, te schrijven en te debatteren. Racine, La Fontaine, Lully, La Bruyère en vele anderen kwamen samen in het huis van Molière, dineerden in de herberg Mouton Blanc, gelegen aan de rue d'Auteuil 40, waarvan de deuren vandaag de dag nog steeds openstaan. In de 17e eeuw besloten rijke eigenaren zich daar te vestigen, zoals Kardinaal de Richelieu, die het Château du Coq kocht en het later aan de koning schonk. Lodewijk XV maakte er zijn "landhuis" van, rijkelijk versierd met tapijten en borduurwerk. In de volgende eeuw ontving de literaire salon van Madame Helvétius de grootste geesten van die tijd: Diderot, d'Alembert, Condillac, Malesherbes, Turgot... Het was de grote tijd van de Verlichting en wat pompeus bekend stond als de "Cercle d'Auteuil".

Auteuil, toevluchtsoord

Het was in de 19e eeuw, onder Napoleon III, dat het dorp Auteuil geleidelijk aan van uiterlijk begon te veranderen, onder het enthousiasme van Baron Haussmann, die de kleine dorpen rondom de hoofdstad wilde verenigen: Chaillot, Passy, Auteuil... allemaal werden ze getroffen door het annexatiebeleid dat zo dierbaar was aan de baron. De grote landgoederen verdwenen in de loop der tijd, maar de landelijke sfeer, de chique herenhuizen, de charmante villa's, de kleine huizen in provinciale stijl en de privéwegen overleefden de stadsvernieuwing die Parijs trof. En daarmee bleef het gevoel om in een wereld apart te leven, beschermd tegen de naburige stad, intact. De landelijke schoonheid van Auteuil blijft vandaag de dag zeer gewild en de welgestelde Parijzenaars blijven er hun "buitenhuis" vestigen.

Als je van marktshoppen houdt, ga dan naar de Avenue de Versailles, waar elke dinsdag, donderdag en zondag een mooie markt wordt gehouden. Om enkele prachtige architecturale hoogstandjes in Art Nouveau-stijl te bewonderen, wandel je door de Rue Boileau. Daar ontdek je de eerste curiositeit op nummer 62, waar een gebouw staat met een zeer ongebruikelijke uitstraling: de Ambassade van Vietnam. Een paar stappen verder, op nummer 40, bevindt zich het Danois Hotel, een gebouw dat op harmonieuze wijze Art Nouveau combineert met oosterse architectuur en waarin de Ambassade van Algerije is gevestigd. Kijk naar links van de ambassade om de Hameau Boileau te zien, een prachtig privéterrein dat helaas niet toegankelijk is voor het publiek.

In de buurt van Porte d'Auteuil kunnen sportliefhebbers genieten van het Parc des Princes, het officiële stadion van de voetbalclub Paris Saint-Germain, evenals de tennisbanen van Roland Garros, waar het beroemde toernooi plaatsvindt in de laatste week van mei en de eerste week van juni.

Tuinen van de Kassen van Auteuil

Op twee minuten lopen van het metrostation Porte d'Auteuil vind je de Tuinen van de Kassen van Auteuil, een botanische tuin die open is voor het publiek. Met een oppervlakte van 7 hectare en georganiseerd rondom een groot Frans bloembed, werden deze kassen in 1895 geopend om planten te kweken die bestemd waren om de parken, pleinen en andere openbare ruimtes in Parijs te verfraaien.

Tegenwoordig heeft de tuin een prachtige collectie zeldzame planten en bomen, evenals een palmenhuis en een mooie volière. Het tropische paviljoen is gevuld met palmbomen, vogels en Japanse karpers. De Tuinen van de Kassen van Auteuil betoveren bezoekers door de gratie van een Franse tuin, de elegantie van architectuur uit het einde van de 19e eeuw en de exotische planten van verre horizonten.