Geschiedenis van het Centre Pompidou

In 1977 geopend, het Centre national d’art et de culture Georges-Pompidou, algemeen bekend als «Centre Pompidou» of simpelweg «Beaubourg», is een multiculturele instelling gevestigd in de wijk Beaubourg. De oprichting van deze nu iconische instelling in het 4e arrondissement van Parijs is het resultaat van de wens van President Georges Pompidou om een ruimte te creëren die volledig gewijd is aan de hedendaagse creatie van de 20e en 21e eeuw. Hij wilde beeldende kunsten, literatuur, design, muziek en cinema samenbrengen om het publiek de meest complete multiculturele instelling te bieden. Met uitgestrekte galerijen voor permanente en populaire tentoonstellingen, een van de drie belangrijkste collecties moderne en hedendaagse kunst ter wereld, bioscoop- en theaterzalen, maar ook een grote openbare bibliotheek (de eerste in Europa!), is het vandaag de dag duidelijk dat de voormalige Franse president zijn weddenschap ruimschoots heeft gewonnen. Een terugblik op de geschiedenis van een instelling die controversieel was.

Populaire cultuur versus elitistische cultuur

Als President Pompidou zo graag een nationaal multicultureel centrum wilde oprichten, was dat omdat hij geconfronteerd werd met verschillende zorgen waaraan de bouw van een museum van een nieuw soort zou kunnen voldoen. In de jaren 1970 verloor Parijs zijn leidende positie op de wereldwijde hedendaagse kunstscene: steeds meer betwist door New York, moest de Franse hoofdstad een originele en wereldwijd erkende ruimte bieden.

Daarnaast was het voor Georges Pompidou belangrijk dat alle vormen van moderne artistieke expressie, wat ze ook waren, gepromoot en bevorderd werden, vooral door multidisciplinariteit; hij wilde niet dat dit het exclusieve domein van een beperkte Parijse elite werd. Maar zijn grote ambities vielen niet bij iedereen in de smaak en leidden tot zeer intense debatten. Er ontstond een ware krachtmeting tussen de voorstanders van een populaire cultuur zoals Pompidou die voorstond, en de voorstanders van een veel elitistischere cultuur.

De artistieke aspiraties van een president

«Ik zou vurig willen dat Parijs een cultureel centrum heeft zoals men heeft geprobeerd te creëren in de Verenigde Staten met tot nu toe ongeëvenaard succes, dat zowel een museum als een creatiecentrum is, waar de beeldende kunsten naast muziek, cinema, boeken, audiovisueel onderzoek, enz. zouden staan. Het museum kan alleen moderne kunst zijn, aangezien we het Louvre hebben. De creatie zou uiteraard modern zijn en voortdurend evolueren. De bibliotheek zou duizenden lezers aantrekken die op hun beurt in contact zouden komen met de kunsten.» - Georges Pompidou.

«Het cruiseschip van de cultuur»

Ondanks de vele controverses rond de oprichting van het centrum, opent de opvolgende president Valéry Giscard d’Estaing op 31 januari 1977 het nationale centrum voor kunst en cultuur Georges Pompidou. De ophef die over de grenzen van het Hexagone weerklonk, zorgde ervoor dat de ceremonie plaatsvond in aanwezigheid van talrijke nationale en internationale persoonlijkheden uit de politieke en culturele wereld.

De architectuur van het centrum roept een nieuwe golf van eindeloze controverses op: enorme leidingen die in het oog springen, roltrappen, metalen loopbruggen, alles wat gewoonlijk verborgen blijft tijdens een bouwproject is hier opzettelijk aan het zicht onttrokken. Het centrum wordt sindsdien «Notre-Dame de la Tuyauterie», «het Pompidolium» voor de sceptici, «het cruiseschip van de cultuur» voor de meest enthousiaste.

Maar het publiek kiest al snel zijn kant en al in het eerste jaar van zijn opening kent het centrum een groot succes. Aanvankelijk bedoeld om maximaal 5000 bezoekers per dag te ontvangen, zal het centrum vijf keer zoveel bezoekers verwelkomen. Hoewel de meeste bezoekers komen voor de grote permanente of tijdelijke tentoonstellingen, is het succes ook aanwezig in de Bibliothèque publique d’information.

Voor zijn 20-jarig bestaan sloot het centrum zijn deuren om volledig te worden gerenoveerd. De oppervlakte is met meer dan 8000 m² vergroot en de verschillende oppervlakken en volumes van de ruimte zijn opnieuw ingericht. Meer werken kunnen zo worden tentoongesteld en er worden dans-, theater- en concertvoorstellingen georganiseerd. Een geheel nieuwe ruimte voor kinderen biedt elk jaar twee tentoonstellingen. Let op dat de bovenste verdiepingen een prachtig uitzicht over Parijs bieden. Je kunt ze bereiken via de roltrappen die uitkomen op de piazza.

Ontdek de tentoonstellingen van het Centre Pompidou van dit moment en vergeet niet om van tevoren je tickets voor Beaubourg te reserveren.

""